Er zijn nog steeds mooie dingen
die je nu even niet ziet...
Er is nu een grijze sluier
waardoor je geen kleuren meer ziet.
Het lijkt alles te bedekken
door een laag van intens verdriet.
Alles gaat langs je heen, buiten je wil.
Zelfs stemmen en woorden vallen stil.
Je hart en je ziel kunnen nog niet vatten
wat er is gebeurd,
omdat elke vezel van je lichaam
je verlies en het gemis betreurt.
Stapje voor stapje, dag na dag
lijkt je wereld weer wat gekleurd.
Verwerken van verlies kost tijd,
het kost je heel veel kracht en moed.
Het lijkt soms wel een eeuwigheid...
Ilone Krukkert
