0
Terug naar overzicht

Een duurzaam begin...

07/09/2016
Redactie
Delen:
Een duurzaam begin...

Het begin is altijd lastig. Maar wanneer je eenmaal aan het schrijven bent, ontstaat er als vanzelf een leuk verhaal. Ook mijn passie voor de uitvaartbranche is via een omweg tot stand gekomen.

Het roer om

Het begin was niet vanzelfsprekend: mijn leeftijd te jong, mijn accent te Brabants en mijn ervaring niet toereikend. Ik werd niet zomaar onderdeel van de uitvaartwereld. Aangezien het bloed kruipt waar het niet gaan kan, bleef ik de interesse hiervoor houden. Na zeven jaar werkzaam als meubelmaker te zijn geweest, gooide ik het roer om. Omdat ik opgegroeid ben in de natuur, meubelmaker was én ook nog passie voor het uitvaartvak had, was het bedenken van een duurzame uitvaartkist een voor de hand liggende keuze.

“Gefeliciteerd”

Nadat ik mijn LinkedIn-profiel had gemaakt, werd ik al snel benaderd door een regionale uitvaartondernemer: “Gefeliciteerd met je bedrijf, erg interessant om eens kennis te maken met je producten. Ook hebben we nog een vacature open staan, algemeen medewerker. Iets voor jou?” Niet gek, iemand waarmee ik jaren eerder in gesprek heb gezeten en me heeft afgewezen, stuurt me nu een bericht met de vraag of ik wil komen doen wat me altijd interessant heeft geleken.

Verschillende opdrachten

Inmiddels ben ik alweer ruim een jaar werkzaam als algemeen medewerker. Daarnaast werk ik in mijn klusbedrijf en ben ik bedenker en vervaardiger van de Natuurkist. Allerlei verschillende opdrachten werden al snel in mijn handen geschoven. Ook op multicultureel gebied, waar ik graag mijn blogs over wil gaan schrijven.

Multiculturele uitvaarten

Mensen die kiezen voor een duurzame uitvaart zijn een bijzondere groep mensen in ons land. Als vervaardiger van uitvaartkisten houd ik me bijvoorbeeld ook bezig met Islamitische grafbetimmering, waarbij de overledene op de zij, richting Mekka, wordt begraven. Als algemeen medewerker ben ik bezig met allerlei verschillende zaken zoals overbrengen, opbaren en verzorgen, maar ook het verzorgen van rouwbezoeken. Ik kom dan ook regelmatig verschillende culturen tegen. Dat is vaak onverwachts en maakt het vak extra bijzonder.

In mijn volgende blog zal ik vertellen over één van mijn eerste ervaringen met een begrafenis in een andere cultuur: bij het asielzoekerscentrum in Budel. Duurzame groet! 

Delen:

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit artikel.

Reactie plaatsen

RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje