Uitvaart in een Protestantse kerk

Bij een uitvaart in een Protestantse kerk zijn er niet echt richtlijnen. Dat geeft veel ruimte om de uitvaart persoonlijk te maken. Zang en gebed staan centraal in de dienst, ook vertellen de nabestaanden vaak iets over de overledene.

Begrafenis of crematie

Tegenwoordig is de keuze voor begraven of cremeren veel vrijer bij de uitvaart in een Protestantse kerk. De mensen mogen dit zelf beslissen. Wel zien de protestanten het lichaam als een omhulsel. Na de dood verlaat de ziel het lichaam en stijgt het op naar de hemel. De keuze voor begraven, wordt dan ook vaker gemaakt, maar het is zeker niet verboden om te kiezen voor een crematie waar de kerkdienst een belangrijke rol speelt.

Gebruiken & rituelen van de uitvaart in een Protestantse kerk

Bij de Protestantse uitvaart bestaan er niet specifiek kerkelijke rituelen. De dominee vertelt over het leven van de overledene, waarbij de naam van de overledene vaak genoemd wordt. De naam staat ook bij de nabestaanden centraal en ze hebben deze vaak in gedachten. Er wordt gepraat over de hoogte- en dieptepunten met Bijbelteksten die ondersteuning bieden. De teksten zijn vaak gekozen door de familie. Ook kiezen zij ervoor om een kaars aan te steken tijdens de uitvaart en welke bloemen er gelegd worden.

De predikant predikt een laatste gebed bij de rustplaats als het lichaam één wordt met de aarde. De nabestaanden nemen hier in stilte afscheid van hun dierbare. Na de dienst komt men nog bij elkaar, wordt er persoonlijke gesprekken gevoerd.

In de zondagsdienst na de uitvaart wordt nog even stilgestaan bij de overledene. Er wordt een mooi woord gezegd en de familie wordt vernoemd.

De rol van de dominee

De dominee speelt een belangrijke rol bij de uitvaart. De dagen rond het overlijden staat hij de familie al bij. Hij kan helpen met de opbaring en de verzorging van de uitvaart. Op de dag van de uitvaart leidt hij de dienst en begeleidt hij de familie naar het graf voor een laatste gebed.

Sommigen dominees ondersteunen de nabestaanden ook na de uitvaart. Ze geven advies in het herinneren van de overledene, bidden samen en proberen met de nabestaanden te praten over wat hun dwarszit om de verwerking te vergemakkelijken.