Wat zeg je tegen iemand die een kind heeft verloren?

Het is de ergste nachtmerrie voor elke ouder: je kind verliezen. Ze zeggen dat tijd heelt, maar om je kind rouwen gaat nooit echt over. Dat maakt het ook een moeilijke en gevoelige kwestie voor naasten. Vaak vind je de juiste woorden niet om je medeleven te tonen. Je wilt niemand kwetsen in zo'n situatie, dus wat zeg je dan tegen iemand die een kind heeft verloren? Wij geven je een paar tips.

Wat zeg je tegen iemand die zijn of haar kind heeft verloren?

'Ik leef met je mee'

In de meeste gevallen weet je (gelukkig) niet hoe een rouwende zich voelt. Het is daarom moeilijk om de juiste woorden te vinden. Maar het gaat ook niet altijd om de woorden die je gebruikt, maar meer om de steun die je geeft. Zolang je er maar voor die persoon bent. Zowel fysiek als emotioneel. Zeg dus ook dat je niet weet wat je moet zeggen, maar dat je wel enorm meeleeft. Zij begrijpen ook dat de juiste woorden niet altijd te vinden zijn. Erken in elk geval het verdriet en de intense gevoelens.

'Ik vergeet je kind nooit'

Of het kind al bij de geboorte is gestorven of pas als tiener, het blijft hoe dan ook je kind. Noem het kind dus ook bij zijn of haar naam als je met de ouders praat. Ook al leeft hun kind niet meer, ze blijven altijd aan hem of haar denken. Het doet goed om te weten dat ook anderen hun kind niet vergeten.

'Als ik iets voor je kan doen, laat het me weten'

Dit advies hangt wel samen met de behoefte van de vader of moeder in rouw. Als zij hun grenzen aangeven en liever even met rust gelaten willen worden, moet je dat ook respecteren. Maar vaak trekken mensen die in rouw zijn zich eerder terug. Ze willen de sfeer niet bederven of niemand tot last zijn. In dat geval is het beter dat je hun zelf vraagt waar ze behoefte aan hebben. Misschien kun je ze wel ergens mee helpen. Denk bijvoorbeeld aan boodschappen doen, oppassen of gewoon af en toe even bellen of een berichtje sturen. Zo toon je dat je er voor hen bent.

'Ik weet natuurlijk niet wat jij voelt, maar ik kan me voorstellen dat het verschrikkelijk is'

Zoals we al eerder hebben gezegd: als je zelf het verlies van een kind niet hebt meegemaakt, weet je niet hoe het is. Zeg daarom ook niet dat je begrijpt hoe hij of zij zich voelt. Zij zullen zich dan eerder niet gehoord voelen. Je kunt wel aangeven dat je het je kunt voorstellen, maar als je de ervaring zelf niet hebt gehad, vul dan ook geen gevoelens in.

'Neem je tijd om te rouwen'

Rouw is onvoorspelbaar en kent ook geen einde. Rouwen is een heel persoonlijk proces, het is dan ook moeilijk om te voorspellen hoe het zal gaan. Maar bij zo'n ingrijpend verlies, is er geen eindtijd. Laat dit ook vooral weten, het is normaal om op je eigen manier te rouwen en hier ook vooral de tijd voor te nemen.

'Wil je de mooiste herinneringen aan je kind delen?'

Misschien is dit niet zo aangenaam om vlak na het overlijden te vragen, maar als je merkt dat de rouwende er juist wel over wil praten is dat een goede vraag om te stellen. Herinneringen en ervaringen zijn natuurlijk bijzonder waardevol en soms kan het opluchten om deze te delen en naar boven te halen. Als mensen hiernaar vragen, kan een ouder in rouw dat vaak erg waarderen.

'Heb je zin in wat afleiding?'

In het begin is er in het hoofd van de rouwende ouder nog geen ruimte voor leuke dingen. Het komt vaak voor dat ze binnen willen blijven met hun verdriet en dat ze moeite hebben met het 'moeten' spreken van mensen. Maar als dat een negatieve invloed heeft, kun je eventueel voorstellen om samen tijd door te brengen. Alleen al je aanwezigheid kan een steun zijn. Je hoeft niet altijd te praten, uitgebreid de situatie te bespreken. Vraag daarom of hij of zij zin heeft in wat afleiding en stel dan iets leuks voor om te doen. Sommige mensen willen - vooral na een heftig verlies - gewoon even afleiding. Even niet de donkere wolk bespreken. Terwijl anderen juist niets liever willen dan hun pijn bespreken. Weet jij niet waar je naaste behoefte aan heeft? Vraag dat dan.